Na Bigi Pan hebben we lekker wat daagjes gerelaxed bij het zwembad.
We zijn op de fiets naar het centrum geweest om te shoppen, maar dat was een vette tegenvaller. We kunnen ons geld hier echt niet kwijt.
Souvenirs zijn bijna niet te vinden en dat wat er is is niet leuk.
De kledingwinkels verkopen veel van hetzelfde, goedkope nep merkkleding, maar het is het allemaal niet.
Ook de schoenen zijn lelijk en nep. Jammer we hadden best wel wat willen kopen, maar dan moet het wel leuk zijn.
Dit geeft al aan wat we overal merken, men is niet ingesteld op toeristen en ze doen er ook niets aan om dat wel te zijn. Jammer.
Dit wordt het eerste land waar we geen souvenir kunnen scoren.

Vandaag hebben we een fietstocht gepland naar plantage Peperpot. Een oude plantage waar vroeger koffie en cacao werd verbouwd.
We fietsen dwars door Paramaribo naar de waterkant, waar we met onze fiets op een boot stappen en naar de overkant van de rivier varen.

Het is heet, we zijn zoals bijna overal de enige toeristen die te zien zijn.
Aan de overkant wordt ons vriendelijk de weg gewezen en vervolgen we onze route.
We kopen wat koude drankjes, we zullen het nodig hebben.
We gaan over van de grotere weg op kleine weggetjes en uiteindelijk over zandwegen.
We zien verschillende huissoorten en komen over een soort sluisje.
Aan het einde van de zandweg zien we plantage Peperpot. Er staat een oude directeurswoning die prachtig is gerestaureerd, daarnaast zien we nog wat oude koloniale gebouwen en we zien de oude drogerij en opslag. Totaal vervallen.
Een Nederlandse jongen komt ons tegemoet en vraagt of we iets kouds willen drinken.
Dat willen we wel.
Hij verteld dat de plantage is aangekocht door 3 rijke Nederlanders en in ere wordt hersteld, ze maken er een resort van. Ze zijn bezig met het zwembad en tien hotelkamers.
De directeurswoning is als eerste opgeknapt, dit wordt een restaurant me een goede chefkok, de andere gebouwen komen ook aan de beurt. Er wordt een mooie aanlegstijger gemaakt, zodat je vanaf Pararmaribo met de boot naar het resort kan, dat zou heel mooi zijn, want toegegeven;het was een pittig stukkie fietsen, zeker met die hitte en over die zandweggetjes. Niet iedereen doet dat zomaar. ( wij wel, een paar Hollandse idioten in die hitte)
We mogen binnen kijken en we moeten zeggen, het ziet er echt prachtig uit.
Over een maand willen ze open en om heel eerlijk te zijn, of ze dat gaan redden.......... er moet nog heel wat gebeuren.

Na een heerlijk verkoelend drankje en het voorbijgaan van de plaatselijke schaapskudde beginnen we aan de terugtocht.
De jongen heeft ons verteld dat natuurpark Peperpot, wat naast de plantage ligt heel mooi is en dat je er veel dieren kunt zien, waaronder veel apen.
Aapjes kijken willen we altijd wel, dus gaan we terug via het wildpark, het wordt onderhouden door het WNF zien we op de borden.
Er loopt een mooi breed pad doorheen van zo'n 6 km lang. We fietsen er doorheen en het is eigenlijk best spannend. Niemand te zien en veel geluiden om ons heen.
Af en toe passeren we een bordje met daarop foto's van de dieren die er leven. Slangen (hele giftige, brrrrrrr), vogels, miereneters, leguanen, een soort bushkonijn en 3 apensoorten, van alles leeft hier.
Als we ongeveer 2,5 km in het park zijn zien we de eerste apen. We zien uiteindelijk 3 soorten, waaronder de doodshoofdaapjes. We zien veel leguanen en we horen van alles. Spannend. Tijdens het stilstaan voor de foto's kijk ik toch steeds bang naar de grond, je weet maar nooit.
Als we eruit komen staat er een dame waar we moeten betalen. Er hangen foto's van de dieren die er leven. Er hangt een foto van een jaguar. Leeft die hier ook vraag ik, nee toch? Zeker wel, zegt de dame. Oeps, we kijken elkaar aan, best eng dan, daar alleen te zijn geweest. Oh maar die zie je alleen 's nachts hoor. Ja ja.
Jeetje, er blijken ook poema's te leven en ander wild. Wij vonden het een mooi park.
Zonde dat er niemand die kant op gaat.
We fietsen in de hitte weer terug naar de boot, steken over en leveren onze fietsen weer in. Die hebben we niet meer nodig de laatste dagen.
We lopen naar 't Vat, waar we lekker lunch bestellen met milkshakes.
Na de lunch nemen we nog een kort kijkje bij Fort Zeelandia en pakken we de taxi terug naar ons resort.
Het is heet, we willen alleen nog maar een duik in het zwembad.

Dinsdagochtend, onze laatste volle dag in Suriname.
We hebben een boottochtje staan om dolfijnen te kijken. We hebben al vaker dolfijnen gezien, maar deze zijn net weer iets anders en hebben een roze buik.
Ze zitten op een plek waar de Suriname rivier en de Commewijne rivier bij elkaar komen.
We gaan het meemaken.
De boot vertrekt vanaf Leonsberg en we varen richting de monding van de rivieren.
Al snel zien we ze. Het is een kleinere soort en ze zijn inderdaad roze op hun buik.
We zien er best wel veel, maar het is lastig om ze op de foto te krijgen. Ze maken mooie sprongen en soms zie je ze echt nieuwsgierig naar de boot kijken.
Leuk!
Na het dolfijnen spotten varen we verder naar Braamspunt, aan de Atlantische oceaan, waar we aanleggen op het strand om te kijken of we schildpadden kunnen spotten. De leatherback schildpad legt hier namelijk zijn eieren.
We zien 3 plekken waar er recent eentje geweest is, nog geen uur geleden volgens de gids, je ziet aan het spoor dat het een groot beest geweest moet zijn, maar helaas we zien er geen een. We kunnen niet altijd geluk hebben. ( bij de foto's zet ik een foto van internet zodat je kunt zien hoe groot zo'n beest is)
We eten een snackje op het strand en varen weer terug naar Leonsberg.
Het was een leuke trip om te doen.
Terug in het hotel duiken we meteen de koelkast in voor een koud drankje en vervolgens duiken we in het zwembad.
En terwijl ik dit schrijf hebben we onze eerste echte vette tropische bui. Het komt echt met bakken uit de lucht.
We gaan zo lekker ut eten, dan morgen nog een ochtendje zwemmen en zonnen en dan gaan we weer naar huis.